Polecamy uwadze książkę autorstwa Anny Kokocińskiej pt. „Społeczna wartość wyższego wykształcenia” wydanej przez Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Poniżej przedstawiamy krótkie wprowadzenie oraz fragment recenzji:

W dobie rozwoju społeczeństw opartych na wiedzy, zdobywanie dyplomów akademickich staje się udziałem coraz szerszych kręgów społecznych. Masowość kształcenia na poziomie wyższym jest zjawiskiem globalnym, obserwowalnym również w Polsce i niosącym ze sobą wiele konsekwencji społecznych, ekonomicznych czy kulturowych. Prezentowana publikacja stanowi próbę odpowiedzi na pytanie jaka jest wartość wyższego wykształcenia w świadomości zbiorowej Polaków oraz jego miejsce w systemach wartości we współczesnym społeczeństwie polskim. Jej podstawą są badania empiryczne prowadzone w latach 2012 – 2014 w ramach projektu badawczego finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki. W pracy zawarte zostały funkcjonujące w naukach społecznych koncepcje teoretyczne dotyczące zarówno wykształcenia, jak i sfery wartości oraz charakterystyka polskiego systemu szkolnictwa wyższego ze szczególnym uwzględnieniem przemian związanych z transformacją ustrojową po 1989 r., akcesem Polski do Procesu Bolońskiego oraz nowelizacją ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym (2011 r.).

„To jedna z tych prac, które pojawiają się w odpowiednim czasie i miejscu. Autorka wykorzystała bowiem niepowtarzalną szansę uchwycenia procesu zmian, jakie można obserwować w systemie kształcenia, zwłaszcza kształcenia wyższego. Prawdopodobnie na naszych oczach dokonuje się rewolucja systemu, który swymi korzeniami sięgał starożytności. Zerwaniu ulega będąca od czasu Sokratesa i Platona osnową kształcenia relacja mistrz-uczeń, chwieje się model uniwersytetu jako wspólnoty uczonych i uczniów, jak i humboldtowski model nowoczesnego uniwersytetu. Poszukiwanie nowego paradygmatu funkcjonowania uczelni znajduje reperkusje w sposobie postrzegania uczelni wyższych a także postrzegania wartości samego wykształcenia. Badanie tych reperkusji jest istotą recenzowanej pracy.
Ale monografia wykracza poza ramy swojego rodzaju socjologicznej fotografii wartości wyższego wykształcenia początków drugiego dziesięciolecia XXI wieku. Dzięki dużej erudycji i osadzeniu badań w szerszym kontekście, praca staje się doskonałym narzędziem diagnozy przyczyn społecznego postrzegania szkolnictwa wyższego a to już dobra podstawa do kreślenia perspektyw na przyszłość. Z tego punktu widzenia praca stanowi wartościowy element diagnozy stanu szkolnictwa w Polsce, a ponieważ podobne tendencje i poszukiwania trwają na całym świecie można zaryzykować twierdzenie, że praca swymi elementami wpisuje się w światowy dyskurs o szkolnictwie wyższym.”

Dr hab. Jacek Trębecki (UEP)