W obliczu narastających wątpliwości i nieporozumień wokół wyboru religii lub/ i etyki jako przedmiotu obowiązkowego widzimy potrzebę zabrania głosu w tej sprawie. Stowarzyszenie „Akademia Myśli” zajmuje się promocją wiedzy akademickiej. Trzonem naszego zespołu są przede wszystkim filozofowie i etycy z doświadczeniem zarówno akademickim, jak i w pracy z dziećmi i młodzieżą. Edukacja i życie szkolne to podstawowe elementy socjalizacji. Jeśli chcemy by nasze dzieci prawidłowo się rozwijały musimy dać im pewną dozę komfortu. Dziś, niestety, atmosfera konfliktów ideologicznych nie sprzyja rozwojowi.
Chcemy przypomnieć wszystkim dyrekcjom, że to na nich spoczywa obowiązek zapytania rodziców o to na jakie zajęcia chcą, bądź nie, posłać swoje dzieci. Podobny obowiązek leży na dyrekcji w stosunku do pełnoletnich uczniów, którzy sami mogą takiego wyboru dokonać. Obecnie możliwe są 4 warianty, które rodzic lub pełnoletni uczeń mogą wybrać:
1. Wybór religii i rezygnacja z nauki etyki.
2. Wybór etyki i rezygnacja z nauki religii.
3. Wybór etyki i religii jako dwóch przedmiotów obowiązkowych.
4. Rezygnacja z nauki obu przedmiotów.
Bardzo ważna jest tutaj transparentność, brak wartościowania i prób tworzenia antagonizmów. Lekcje religii i etyki mogą być prowadzone jednocześnie. Przedmioty te nie wykluczają się wzajemnie. Zatem spór na linii etyka czy religia jest niczym nieuzasadniony.
Postulaty w hasłach:
• Dbałość dyrektorów szkół o poinformowanie rodziców i uczniów na temat możliwości wyboru przedmiotów lub rezygnacji z nich.
• Zobligowanie dyrektorów, grona pedagogicznego i rad rodziców do łagodzenia sporów i tworzenie przyjaznej atmosfery w szkole, szczególnie wokół wspomnianych przedmiotów.
• Dbałość o poziom nauczania etyki w szkołach – tylko dobrze wykształcona kadra przeprowadzi profesjonalne zajęcia.
Akty prawne:
Uczeń ma możliwość wyboru. Na wybór obu przedmiotów zwrócił uwagę Trybunał Konstytucyjny w orzeczeniu z dnia 20 kwietnia 1993 r. U 12/92 oraz w wyroku z dnia 2 grudnia 2009 r. sygn. akt U 10/07.
Cele, treści nauczania, zalecane warunki i sposób realizacji zajęć z etyki na wszystkich etapach edukacyjnych zostały określone w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego i kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. z 2012 r., poz. 977).
Wymagania, jakie powinien spełniać program nauczania etyki, wynikają z przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (Dz. U. z 2012, poz. 752).
Zgodnie z art. 22a ust.2 i 2b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) nauczyciel przedstawia dyrektorowi szkoły program nauczania etyki. Dyrektor, po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej dopuszcza do użytku w szkole zaproponowany przez nauczyciela program i wpisuje go do szkolnego zestawu programów nauczania.
Więcej informacji na stronie: